رزم آرا نخست وزیر شاه مخلوع می گفت ما یک آفتابه (لولهنگ) هم نمی توانیم بسازیم. یک روز آمدند صریحاً گفتند ما نمی‌توانیم … این حرف جزو حرف‌های رایج بود که ایرانی حتی نمی‌تواند لولهنگ بسازد! شاید شماها ندانید لولهنگ چیست. لولهنگ یعنی آفتابه. آن هم آفتابه‌ای گلی. این نگاه سیاستمداران و سررشته داران امور دانشگاهی آن روز بود. رهبر معظم انقلاب اسلامی ۱۳۸۴/۱/۳۰
اتود اولیه استیشن هایی که قرار است در هر دانشکده تعبیه شود به صورت شکل نمایش داده شده است ؛ بدین ترتیب :
بسم رب الشهدا
من این سه باورى را که در امام وجود داشت، اندکى باز کنم. اینها مطالب
مهمى است که اگر چنانچه در دل ما جائى باز کند، مسیر حرکت ما را روشن خواهد کرد.
در باور به خدا، امام مصداق این آیه‌ى شریفه بود: «الّذین
قال لهم النّاس انّ النّاس قد جمعوا لکم فاخشوهم فزادهم ایمانا و قالوا حسبنا الله
و نعم الوکیل».(۱) «حسبنا الله و نعم الوکیل» را امام با همه‌ى وجود ادا میکرد و از بن دندان به آن معتقد بود. امام به خداى متعال
اعتماد داشت، به وعده‌ى الهى یقین داشت،
براى خدا حرکت کرد و کار کرد و حرف زد و اقدام کرد و میدانست که «ان تنصروا الله
ینصرکم»(۲) وعده‌ى الهى است و حتمى و
تخلف‌ناپذیر است.
