بسم رب الشهدا
من این سه باورى را که در امام وجود داشت، اندکى باز کنم. اینها مطالب
مهمى است که اگر چنانچه در دل ما جائى باز کند، مسیر حرکت ما را روشن خواهد کرد.
در باور به خدا، امام مصداق این آیه‌ى شریفه بود: «الّذین
قال لهم النّاس انّ النّاس قد جمعوا لکم فاخشوهم فزادهم ایمانا و قالوا حسبنا الله
و نعم الوکیل».(۱) «حسبنا الله و نعم الوکیل» را امام با همه‌ى وجود ادا میکرد و از بن دندان به آن معتقد بود. امام به خداى متعال
اعتماد داشت، به وعده‌ى الهى یقین داشت،
براى خدا حرکت کرد و کار کرد و حرف زد و اقدام کرد و میدانست که «ان تنصروا الله
ینصرکم»(۲) وعده‌ى الهى است و حتمى و
تخلف‌ناپذیر است.
در باور به مردم، امام بزرگوار، ملت ایران را به معناى حقیقى کلمه میشناخت. امام
اعتقاد داشت که این ملت، ملتى است با ایمان عمیق، باهوش و شجاع؛ که اگر پیشوایان
لایقى در میان آنها پیدا شوند، این ملت میتواند مثل خورشید در میدانهاى مختلف
بدرخشد؛ امام این را قبول داشت. اگر یک روز عنصر نالایقى مثل شاه سلطان حسین موجب
شد که ملت ایران در لاک خود فرو بروند، اما در روز دیگرى، مرد شجاعى مثل نادرقلى -
بدون آن القاب و عناوین - وقتى در میان مردم ظاهر میشود و با شجاعت، پیشوائى مردم
را به عهده میگیرد، این ملت میتواند میدان حرکت افتخارآمیز خود را از دهلى تا
دریاى سیاه گسترش دهد؛ این را امام در تاریخ دیده بود، نظائر آن را مشاهده کرده
بود و اعتقاد و ایمان به این مطلب داشت؛ ملت ایران را میشناخت، به ملت ایران
اعتماد داشت. ایمان عمیق مردم که در زیر اندودهاى ساخته و پرداخته‌ى دنیاطلبان مخفى و پنهان شده بود، امام بزرگوار این ایمان عمیقِ
تغییرناپذیر را شکوفا کرد؛ غیرت دینى مردم را برانگیخت و ملت ایران الگوى استقامت
و بصیرت شد. مردم
در چشم امام بزرگوار، عزیزترین بودند؛ دشمنان مردم، منفورترین بودند. اینکه شما
ملاحظه میکنید که امام در مقابله‌ى با قدرتهاى سلطه‌گر لحظه‌اى از پا ننشست،
عمدتاً به‌خاطر همین بود که
قدرتهاى سلطه‌گر، دشمن سعادت مردم
بودند و امام دشمن مردم را دشمن میداشت.
در باور به خود - اعتماد به نفس - امام به مردم ایران «ما میتوانیم» را تعلیم داد.
امام قبل از آنکه «ما میتوانیم» را به مردم ایران تلقین کند و تعلیم دهد، «ما
میتوانیم» را در وجود خود زنده کرد؛ اعتقاد خود را به توانائى شخصیتى خود، به
معناى حقیقى کلمه، به مظهر بروز و ظهور رساند. در روز عاشوراى سال ۴۲ امام در عین
غربت، در میان طلاب و مردم قم در مدرسه‌ى
فیضیه، محمدرضا شاه را که با اتکاى آمریکا و قدرتهاى خارجى، به طور بى‌قید و شرط و بى‌مهارى بر کشور حکومت
میکرد، تهدید کرد که اگر اینجور حرکت کنى، این راه را ادامه دهى، من به مردم ایران
خواهم گفت تو را از ایران بیرون کنند! این را چه کسى میگوید؟ یک روحانى ساکن در
قم، بدون سلاح، بدون تجهیزات، بدون پول، بدون پشتوانه‌ى بین‌المللى؛ فقط به اتکاء
ایمان به خدا و اعتماد به نفس، که میتواند در این میدان بایستد. آن روزى که امام
از تبعید برگشت، در همین بهشت زهرا دولت بختیار را تهدید کرد و با صداى بلند گفت:
من توى دهن دولت بختیار میزنم، من دولت تعیین میکنم. این، اعتماد به نفس بود. امام
به خود و به نیروى خود و به توانائى‌هاى خود ایمان و باور
داشت. همین باور به خود، در عمل امام، در گفتار امام، به ملت ایران منتقل شد.
عزیزان من! صد سال به ما ملت ایران تلقین کرده بودند که شما نمیتوانید؛ نمیتوانید
کشورتان را اداره کنید، نمیتوانید عزت به دست بیاورید، نمیتوانید ساخت‌وساز کنید، نمیتوانید در میدان علم حرکت کنید، نمیتوانید، نمیتوانید؛ ما
هم باورمان شده بود.
یکى از ابزارهاى مؤثر دشمنان براى تسلط بر ملتها، همین تلقین «نمیتوانید» است؛ که
ملتها مأیوس شوند، بگویند ما که نمیتوانیم کارى بکنیم. با این ترفند، صد سال ملت
ایران در میدانهاى سیاست، علم، اقتصاد و همه‌ى میدانهاى زندگى عقب افتاد. امام مطلب را برگرداند، این ابزار تسلط
ابرقدرتها را از دست آنها گرفت، به ملت ایران گفت «شما میتوانید»؛ شجاعت را به ما
برگرداند، تصمیم و قاطعیت را به ما برگرداند، اعتماد به نفس را به
ما برگرداند، ما ملت ایران احساس کردیم میتوانیم؛ حرکت کردیم، اقدام کردیم؛ لذا
ملت ایران در همه‌ى میدانها - که حالا
اشاره‌اى خواهم کرد - در این سى و چند سال پیروز
شده است.
این سه باور در امام - یعنى باور به خدا، باور به مردم، باور به خود - محور
همه‌ى تصمیم‌گیرى‌هاى او، همه‌ى اقدامهاى او و همه‌ى سیاستهاى او شد. در
آغاز نهضت، همین سه باور به امام قدرت داد؛ در دوران تبعید، همین جور؛ در وقتى که
امام به پاریس حرکت کرد، همین جور؛ در وقتى که به ایران آمد، همین سه باور
به امام این قدرت را داد که در آن شرائط وارد تهران شود؛ در حوادث بهمن ۵۷، در
فتنه‌هاى داخلى، در اعلام نظام جمهورى اسلامى، در
ایستادگى صریح در مقابل نظم ظالمانه‌ى جهانى، در اعلام
«نه شرقى، نه غربى»، در جنگ تحمیلى، و در همه‌ى قضایاى آن ده سالِ پرحادثه‌ى زندگى امام، همین
سه باور در امام متجلى بود. منشأ تصمیم امام، منشأ اقدام امام، منشأ سیاستهاى
امام، همین سه باور بود.
سخنرانی رهبرانقلاب درحرم مطهرحضرت امام ره) سه شنبه, 14 خرداد 1392)
نمایشگاه " همین سه باور "
اهداف طرح:
- تبیین باور "ما می توانیم" در میان دانشگاهیان در جهت زمینه سازی اقتصاد مقاومتی و گفتمان سازی "باورهای سه گانه"
- تبیین مقوله "اعتماد به خدا ، اعتماد به ملت ، اعتماد به نفس" و پایش حافظه تاریخی عموم ملت ایران
- قرینه یابی تاریخی "ما می توانیم" در طی 8 سال دفاع مقدس و امتداد آن در طی سالهای پس از جنگ
- بررسی نقاط ضعف در شکل گیری "باورهای سه گانه" و جریان های حامی "ما نمی توانیم"
- هدف شناسی "شهدای دفاع مقدس" در راستای "ایمان به وعده الهی"
- همدلی دانشگاهیان با جریان امید به آینده و نصرت الهی
- برقراری دیالوگ سازنده با اساتید و دانشجویانی که در مسأله "ما می توانیم" ابهام دارند
- بررسی تجارب فردی (جهادگران ، مهندسان و .. ) و تجارب اجتماعی دوران دفاع در راستای مهندسی فرهنگی (سبک زندگی و ...) و زمینه سازی تمدن نوین اسلامی
زمان و مکان اجرا :
در ایام دهه فجر به مدت 10 روز بصورت جنبی در طی برگزاری کنگره استانی شهدای دانشجوی استان البرز در محل دانشگاه آزاد کرج
بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج با 2 دفتر مرکزی و 18 دفتر تابعه برادران و خواهران ؛ بزرگترین تشکل دانشجویی استان و دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج می باشد . دانشگاهی که بیش از 25 هزار دانشجو دارد و جزء واحدهای برتر کشوری می باشد.
منابع فکری و اجرایی طرح :
- کانون سنگرسازان بی سنگر (جهادگران 8 سال دفاع مقدس)
- سازمان بسیج مهندسی
- قرارگاه شهید احمدی روشن
- شبکه تحلیلگران ایتان
- مجموعه مستندات و تحقیقات برنامه های تلویزیونی "پایش" و "ثریا"
- آتلیه سه در چهار
- خانه طراحان انقلاب اسلامی
- قرارگاه شهید باقری
- پژوهشگاه علوم و معارف دفاع مقدس
- مجموعه های نمایشگاهی : مامی توانیم ، تا قاف ، این راه هنوز ادامه دارد ، نمایشگاه جنگ – کار – تا پیروزی ، بسته تشکیلاتی شماره 19 قرارگاه شهید باقری
شرح مختصری از نمایشگاه :
|
فضای عمومی دانشگاه |
ماکت های دستاوردهای نظام در بخش های نظامی ، صنعتی و ... |
|
|
بنرهای داربستی در سطح فضای دانشگاه :طرح های گرافیکی تا قاف ،ما می توانیم و ... |
||
|
شبه ماکت (دو بعدی) از دستاوردهای صنعتی ، نظامی ، پژشکی و ... در لابی هر دانشکده |
||
|
جنب سالن مرکزی |
معرفی شرکت های موفق |
دانش بنیان |
|
کارآفرین |
||
|
معرفی تجربیات موفق دوران دفاع |
جهادگران ، رزمی – مهندسی جنگ و ... |
|
|
نمایشگاه عکس "تا قاف" |
||
|
کافه گفتگو |
حضور شخصیت های چهره و گپ و گفت دانشجویی و برقراری دیالوگ با عموم اساتید و دانشجویان در راستای گفتمان "باور" |
|
|
شهیدشناسی |
معرفی شهدای دانشجوی استان |
|
|
معرفی شهدای شاخص در حوزه "ما می توانیم" |
||
|
پنجاه سال عبادت (وصیتنامه شناسی شهدای شاخص) |
||
|
دیگران |
بررسی مقوله "باور" در کشور کره جنوبی |
|
|
کارآفرینی |
خانواده شهدا |
|
|
چهره های کارآفرین |
||
|
استفاده از ظرفیت پژوهشی دانشگاهیان |
اساتید نخبه و کارآفرین (اساتید ارزشی متخصص و...) |
|
|
دستاوردهای پژوهشی دانشگاه (انجمن های علمی و ...) |
||
تبصره :
با توجه به گسترده بودن موضوع فوق و ضمنا کشاندن گفتمان به کف کلاسها و دیالوگ های استاد – دانشجویی ، پیشنهاد گردید به جای شرکت های دانش بنیان از ظرفیت پژوهشی عموم دانشجویان استفاده شود تا بدین ترتیب باورهای سه گانه در جو دانشگاه تزریق شود ، ان شا ا...
شهیدی که بر خاک
می خفت
سرانگشت در خون خود می زد و می نوشت
دو سه حرف بر سنگ:
«به امید پیروزی واقعی
نه در جنگ،
که بر جنگ!»
قیصر امین پور